Binnen onze prestigegerichte maatschappij is er een grote drang om verlies- rouw en trauma signalen- in de breedste zin van het woord- te diagnosticeren, te labelen, zelfs af te keuren of te stigmatiseren. Onze maatschappij heeft nood aan hokjes en stempels zodat men kan ‘bewijzen’ en ‘verklaren’.
De visie van de Bleekweide ligt in het ‘anders’ durven kijken naar verlies- rouw en traumasignalen. Om wat vroeger gebeurde, of om wat zich stelt op dit moment.
We durven kijken vanuit een dubbele bril: wat is het zichtbare gedrag-handelingen-reacties-lichamelijke klachten? Welke achterliggende situatie heeft zorg en verwerking nodig zodat de zichtbare signalen rust vinden? Hierbij is het op maat werken met de cliënt belangrijker dan een protocollaire behandeling.
Bij De Bleekweide kijken we met een dubbele bril, we spreken van een eerste en tweede stoel.
De metafoor van de ‘eerste stoel’
Signalen worden aan de buitenwereld getoond vanuit de eerste stoel.
Vanuit de eerste stoel bekijken, beluisteren en (h)erkennen we de signalen die de cliënten stellen. De eerste stoel staat voor wat zichtbaar en objectief waarneembaar of observeerbaar is. De eerste stoel is vaak goed gekend bij ouders en begeleiders van kinderen en jongeren.
We normaliseren en proberen bewust om te gaan met wat zich toont, los van de stigma’s, de labels en diagnoses. Samen met de cliënt zoeken we naar alternatieven en vaardigheden om met deze signalen constructief om te gaan. Vaak wordt de omgeving (familie, vrienden) van de cliënt meegenomen zodat we de hulpvraag van de cliënt nog beter kunnen ondersteunen.
De metafoor van de ‘tweede stoel’
We kijken verder dan de eerste stoel. Dit betekent concreet: iemand toont iets (op de eerste stoel) maar wat is de achterliggende boodschap achter zijn/haar signalen? Kan je deze beter leren begrijpen? In het beter leren begrijpen van deze signalen nemen we een levens- of verlies (rouw) geschiedenis mee, situaties en context, een maatschappij. Vanuit de tweede stoel starten we verlies- rouw- of traumatrajecten met onze cliënten. Het draagkrachtiger worden, ‘wie ben ik in deze overbevraagde maatschappij’, op zoek gaan naar identiteit en zelfvertrouwen, het aangaan van een groeiproces wordt eveneens gesitueerd op de tweede stoel.
De metafoor van het
‘emotionele vat’
De Bleekweide is een plek waar geen taboe of oordeel zit op gevoel (het emotionele vat). Opgekropte emoties worden ontspoorde emoties en uiten zich, vaak jaren later, in moeilijk en extreem gedrag en handelingen.
In De Bleekweide mag elk gevoel gevoeld worden (we spreken nooit van een negatief of positief gevoel, deze opdeling heeft een dwingend en normatief karakter). We leren groot en klein op een constructieve manier om te gaan met gevoel. Ook als dit gevoel ‘woede’ heet.
Gevoelens krijgen erkenning, worden veruiterlijkt, doorleefd en ervaren.